Tarih: 2022-10-10
Kategorisi: Türk Kültür ve Medeniyet Tarihi Sözlüğü
Osmanlıcada keman=yay, keş=çeken demektir. Kemankeş de yay çeken, yâni okçulara verilen ad. Ashâb-ı Kirâm arasında Aşere-i Mübeşşere'den olan Sa'd b. Ebî Vakkas, Peygamber Efendimiz'in dahi iltifâtını kazanacak kadar okçuluğundaki mahâreti sebebiyle kemankeşlerin pîri addedilmiştir.7 Kas 2010