19. yüzyılda gelişen ve çeşitlenen dünya ticaretinden Osmanlı ekonomisi uzak kalmıştı. Ülke; sınırlı iç tüketimi olan, öz tüketim ağırlıklı bir ilkel tarım toplumu idi. Dış ticaret, emperyalist ülkelerin hammadde toplama ve sanayi malı satma politikalarının sonunda gelişme kaydetmişti.