en temel öğretisi doğrulamacılıktır. herşey doğrulanabilirlik ilkesine bağlıdır. ayer bunun iki anlamı olduğunu söyler: “birincisi, deney ve duyusal gözlemle doğrulanamayan her şeyin anlamsız olması. ikincisi ise, bir önermenin anlamı onu neyin doğrulayacağını söyleyerek betimlenebilir olmasını gerektirirdir.