Dönemin özellikleri Türkçede karşılıkları olan Arapça ve Farsça tamlamaların kullanılması reddedilmiştir. Türklerin gerçek şiirinin halk şiiri, millî ölçüsünün ise hece ölçüsü olduğu savunulmuştur. Sözlü,sanatlı söyleyişlerden kaçınılmıştır. Yapıtlarda daha çok yerli ve millî konulara değinilmiştir.