Bir anlam inceliği yaratmak ya da nükte yapmak için, şairin, çok iyi bildiği bir şeyi bilmiyor görünerek söz söylemesine tecâhül -i ârif denir. – Sular mı yandı, neden tunca benziyor mermer? / Geç fark ettim taşın sert olduğunu. – Gökyüzünün başka rengi de varmış, / Su insanı boğar, ateş yakarmış.